Idź tam, gdzie prowadzi Cię serce, inaczej utracisz wszystko.

T R A V I S   G R E Y

W OBOZIE OD PIĘCIU LAT || 19 LAT || URODZONY W NOWYM JORKU || SYN NIKE || TEN CO NIE PRZEGRYWA I ZAWSZE WRACA Z MISJI || RZEMYKI NA RĘKACH I CIENKIE ŁAŃCUSZKI NA SZYI || SKRYTY || POMOŻE, GDY TRZEBA || SAMOTNIK || GITARZYSTA CO UKRYWA PRZED WSZYSTKIMI || CZASEM PODŚPIEWUJE POD NOSEM || ZAWSZE STAWIA SOBIE WYSOKIE POPRZECZKI || WCIĄŻ PRÓBUJE PRZEŁAMAĆ SWOJĄ DOBRĄ PASSĘ || NIE CHCE WSZYSTKIEGO ZAWDZIĘCZAĆ SWOJEMU POCHODZENIU || DOBRZE WYTRENOWANY || WOJOWNIK || NAJLEPSZY TOWARZYSZ || CIĘŻKIE POCZĄTKI || DOMEK DRUGI

Od najmłodszych lat zmagał się z przeróżnymi problemami. Dysleksja, rozpierająca od środka energia i skłonność do robienia różnych głupot. Do tego dochodziło jego szczęście do zwycięstw, gdy przychodziło mu rywalizować z innymi. Wygrywał. Czy był to głupi test sprawnościowy na zajęciach wf-u, czy grał w drużynie baseballu. Wszystkich to irytowało i nie raz rówieśnicy zarzucali mu oszustwo. Travis do pewnego momentu dawał sobie radę z krzywymi spojrzeniami i złowrogimi komentarzami. Później miał dosyć wytykania palcami, śmiechów. Wycofał się, odpuścił sobie zawody, konkursy. Zamknął się w swoim świecie muzyki. Ona była dla niego odskocznią. Grał i odpływał. Trzy miesiące przed swoimi piętnastymi urodzinami prawda wyszła na jaw. Nikt się nie spodziewał, że Travis będzie podsłuchiwał rozmowę swojego ojca z żoną, z kobietą którą Travis uważał za matkę. Mówili o czymś czego jego głowa nie była w stanie pojąć. O zagrożeniu, o tym, że nie jest człowiekiem, że jego prawdziwą matką jest kto inny... W tedy po prostu uciekł. Trzasnął drzwiami oznajmiając, że tam był i słyszał. Całą noc krążył po mieście rozmyślając o tym co się dowiedział. Chciał bardzo to zrozumieć, ale nie potrafił i mimo, iż targały nim sprzeczne uczucia, wrócił do domu. Prawda była trudna i bolesna. Zwłaszcza wiadomość, że będzie musiał opuścić dom. Z początku nie mógł odnaleźć się w obozie. Wszystko było tu inne, do tego był sam jak palec, bez bliskich. W końcu jednak poczuł, że jest częścią tego miejsca. Mógł w reszcie dać upust swojej niespożytej do tej pory energii. Mógł czuć się sobą. Mógł wygrywać i gratulowano mu z tego powodu, a nie wyśmiewano. Teraz treningi stały się jego wielką pasją, stały się drugą odskocznią. To go pochłaniało, ale mogło. Bo Obóz Herosów jest jego prawdziwym domem. Niektórzy twierdzą, że za bardzo się w to wczuwa, ale taki już jest. Daje z siebie sto procent, a czasem to też droga ucieczki przed relacjami z innymi obozowiczami. Nie potrafi w pełni zaufać i podzielić się tym co mu na sercu leży. Stał się bardziej zamknięty w sobie po tym wszystkim czego się dowiedział. Jednak nie ma żalu do Nike, że nie jest z nim, że go nie wychowywała. Na swój sposób to rozumie. W końcu jest boginią i ma swoje obowiązki.
Travisa można głównie spotkać na plaży, w stajni i przede wszystkim na treningach, jeśli nie na grupowych to sam bierze miecz i wyciska z siebie siódme poty. Za zwyczaj przebywa sam, mało się odzywa chyba, że faktycznie ma powód. Raczej z nikim się nie trzyma, ale w razie potrzeby pomoże, bo w głębi serca traktuje wszystkich jak wielką rodzinę.   

Hej! 
Ten pan już kiedyś był na blogu tego typu. Zmieniłam mu jedynie buźkę (KJ Apa) :D Mam nadzieję, że jakoś to wygląda i nie odstraszamy. Zapraszam na wątki i powiązania ^^ W razie chęci macie mail: rrunee21@gmail.com
Tytuł: Rick Riordan Złodziej Pioruna.